Η χώρα όπου δεν υπάρχουν φάρμακα

Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα;” Καταλαβαίνω ότι μπορεί να ακουστεί γελοίο, αρχοντοχωριάτικο, και ξιπασμένο , αλλά διαβάζοντας το ρεπορτάζ του Βήματος για τους καρκινοπαθείς που δεν βρίσκουν φάρμακα, αυτό πρωτοσκέφτηκα. Έκανα δηλαδή την εντελώς βλακώδη σκέψη ότι τέτοιες ιστορίες αντιστοιχούν σε χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής όπου επιχειρούν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα -”δώστε μια συνδρομή για να έχουν τα παιδάκια σιρόπι για τη φυματίωση”. Μετά που το ξανασκέφτηκα, θυμήθηκα ότι μια ανάλογη παπάρα είχε πει ο Μάικλ Μουρ σ” εκείνο το ντοκιμαντέρ για τον Μπους. Για τον Μουρ, η εικόνα των κατοίκων της Νέας Ορλεάνης που περίμεναν εις μάτην τα ελικόπτερα της διάσωσης καθισμένοι στις στέγες των πλημμυρισμένων σπιτιών τους, αντιστοιχούσε σε μια χώρα όπως το Μπαγκλαντές, όχι στην κραταιά Αμερική. Κάπως έτσι κι εγώ, ως γνήσιο βλαμμένο τέκνο της (φευ!) “Ισχυρής Ελλάδας”, έκανα την αντανακλαστική σκέψη ότι μια ιστορία για ανθρώπους οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν τα φάρμακα που τους κρατάνε στη ζωή, είναι μια ιστορία της Νιγηρίας και όχι η ιστορία μια χώρας του σκληρού πυρήνα της ευρωζώνης. Τελικά η κρατική προπαγάνδα μας επηρεάζει κατά τρόπο πολύ πιο βαθύ απ” όσο θέλουμε να παραδεχτούμε…

 Στην πραγματικότητα, η αθλιότητα που ζουν οι καρκινοπαθείς, αυτή η απέραντη ντροπή που στιγματίζει την ελληνική κοινωνία του 21ου αιώνα, αποτελεί την πλέον αδιάψευστη απόδειξη ότι η Νιγηρία (την οποία τόσο συμπονάει η κυρία Λαγκάρντ) δεν είναι κάπου εκεί μακριά, αλλά εδώ στη δικιά μας χώρα, μέσα στην ευρωζώνη. Γιατί αν για τους γονείς μας Ευρώπη σήμανε ευημερία, κοινωνικό κράτος και δημοκρατία, και αντιστοίχως η Νιγηρία έφερνε στο νου την εξαθλίωση, τη διαφθορά και τον αυταρχισμό, τότε οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι για τη δικιά μας γενιά τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην. Η εξαθλίωση, η διαφθορά και ο αυταρχισμός είναι εδώ, και η ευημερία, το κοινωνικό κράτος και η δημοκρατία κάπου αλλού, πού ακριβώς όμως δεν ξέρουμε. Μια χώρα όπου δεν υπάρχουν φάρμακα για τους καρκινοπαθείς δεν ανήκει στην Ευρώπη, τουλάχιστον σε αυτήν την ωραία φανταστική Ευρώπη των γονιών μας. Η Ελλάδα του 2012 ανήκει στην άλλη Ευρώπη, την ήπειρο της ΕΕ και του ΔΝΤ, την ήπειρο που συμπεριλαμβάνει τη Νιγηρία της Shell και τη Χιλή του Πινοσέτ, αυτήν την απέραντη ερημωμένη ήπειρο των αγορών. Το άλλοτε “εκεί” είναι τώρα “εδώ”, το μέχρι χτες “έξω” είναι πλέον “μέσα”.

Και όπως είναι εύλογο, σε μια χώρα που δεν υπάρχουν φάρμακα, περισσεύουν το ψέμα και ο κυνισμός της εξουσίας. Για την ακρίβεια (εδώ πρέπει να θυμηθούμε τον Γκι Ντεμπόρ) το ψέμα “των από πάνω” χάνει την παραδοσιακά ανταγωνιστική σχέση του με την αλήθεια και αυτονομείται. Ομοίως το όποιο “επιχείρημα” των κυβερνώντων χάνει και την τελευταία, προσχηματική έστω, σχέση του με τον ορθολογισμό. Ο Λοβέρδος δικαιούται πλέον περίοπτη θέση στη σύγχρονη πολιτική Ιστορία, όχι μόνο γιατί εφάρμοσε σε καιρούς τυπικής δημοκρατίας τη φασιστική πρακτική της διαπόμπευσης ασθενών, αλλά γιατί αποτελεί τον εισηγητή της έννοιας της προκαταβολικής πολιτικής ευθύνης. Υπεύθυνοι για το δράμα των καρκινοπαθών δεν είναι οι μνημονιακοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν, αλλά οι αριστεροί που ίσως να κυβερνήσουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Πρόκειται δηλαδή για τη μοναδική περίπτωση όπου η Θεία Πρόνοια τιμωρεί το αμάρτημα πριν καν αυτό λάβει χώρα, επειδή και μόνο ο υποψήφιος αμαρτωλός το είχε κατά νου.

Τα κακαρίσματα του Υπουργού της Αρρώστιας θα μπορούσαν να προκαλέσουν γέλιο σε έναν τρίτο, σε κάποιον παρατηρητή των τεκταινόμενων. Εμείς όμως που ζούμε στη χώρα όπου δεν υπάρχουν φάρμακα, και όπου άνθρωποι δίπλα μας δίνουν τη μάχη για τη ζωή αβοήθητοι (πλην θαρραλέοι), δεν έχουμε την παραμικρή διάθεση για γέλια. Μόνο να οργιζόμαστε μπορούμε.

Γιάννης Αλμπάνης, 5/6/12

3 σχόλια στο “Η χώρα όπου δεν υπάρχουν φάρμακα

  1. Την ώρα που τα ταμεία ήδη δεν αντέχουν το βάρος και πλέον ο έλληνας πληρώνει κανονικά όλα τα φάρμακα και τις εξετάσεις του, ο ξΥΡΙΖΑ θέλει να τα λαμβάνουν δωρεάν οι λαθρομετανάστες και θέλει να φέρει εδώ και πολλές χιλιάδες ακόμα. Να λοιπόν πώς σας αντιμετωπίζει.
    Αυριο μπορεί να χρειστεί φάρμακα το άνεργο παιδί σας. Κανονίστε τι θα ψηφίσετε. Αν είστε αριστεροί, ρίξτε ΠΑΣΟΚ. Μην παίζετε με την τύχη της ζωής των παιδιών σας.

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Shares