Πιερ Λοράν: Να πάρουμε από τις αγορές τον έλεγχο του παραγόμενου πλούτου

Από την Εποχή της 22/7/12

Ο Πιερ Λοράν είναι γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας (βασικής συνιστώσας του Αριστερού Μετώπου) και πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ). Συμμετείχε στο «θερινό πανεπιστήμιου» που οργάνωσε το ΚΕΑ στην Πορταριά από τις 17 έως τις 22 Ιουλίου. Εκεί τον συνάντησε η Εποχή και συζήτησε μαζί του.

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από τη επικαιρότητα. Κάθε μέρα που περνάει η κρίση στη Συρία οξύνεται, με κίνδυνο να πάρει απρόβλεπτες διαστάσεις για όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πώς κρίνεται την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και ποια διέξοδο προκρίνετε;

Είμαστε εξαιρετικά ανήσυχοι για την κατάσταση και τρομοκρατημένοι από τη στρατιωτική και δολοφονική τροπή που παίρνουν τα πράγματα όσο περνούν οι μήνες. Οι δημοκρατικές δυνάμεις που κινητοποιήθηκαν, καταστάλθηκαν συστηματικά. Πλέον, η Συριακή κρίση γίνεται το διακύβευμα γεωπολιτικών στρατηγικών που ξεπερνάνε τη Συρία και οι διεθνείς παράγοντες συσπειρώνονται με τη μια ή την άλλη πλευρά, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για τον πληθυσμό της χώρας. Εμείς επιμένουμε ότι η μόνη λύση είναι να ακολουθηθεί έναν πολιτικό δρόμο στην κατεύθυνση της δημοκρατικής μετάβασης για τη χώρα. Αυτό απαιτεί την ενίσχυση των κυρώσεων εναντίον του καθεστώτος Άσαντ και ταυτόχρονα την απόρριψη της στρατιωτική κλιμάκωσης, ιδιαίτερα μιας διεθνούς επέμβασης που θα κατέληγε αναπόφευκτα στην επέκταση της σύγκρουσης στο Λίβανο και σε ολόκληρη την περιοχή. Για μας ο μόνος τρόπος είναι να βοηθήσουμε τις δημοκρατικές δυνάμεις να πετύχουν αυτήν την πολιτική μετάβαση, δυναμώνοντας την αλληλεγγύη αλλά και την πολιτική πίεση τόσο στο καθεστώς Άσαντ όσο και στις δυνάμεις του Συμβουλίου Ασφαλείας ώστε να υιοθετηθεί αυτή η λύση και όχι η στρατιωτική επέμβαση.

Ωστόσο, σε μια ανάλογη κατάσταση στο παρελθόν, όταν δηλαδή ο Μιλόσεβιτς έκανε σφαγές όπως και ο Άσαντ σήμερα, η κυβέρνηση Ζοσπέν στην οποία συμμετείχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας, υιοθέτησε τη λύση της στρατιωτικής επέμβασης. Η σημερινή σας θέση για τη Συρία σημαίνει ότι το ΚΚΓ έχει αλλάξει οπτική για τις διεθνείς σχέσεις και τη θέση της Γαλλία στο διεθνές περιβάλλον;

Το ΚΚΓ ήταν αντίθετο στην επέμβαση του ΝΑΤΟ στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Η εξέλιξη των πραγμάτων δικαίωσε τη θέση μας, αφού γίναμε μάρτυρες της καταστροφής της χώρας και του πληθυσμού της. Από τότε, όλες οι εμπειρίες διεθνών επεμβάσεων δείχνουν ότι περισσότερο προκαλούν καταστροφή και αποσταθεροποίηση, παρά βοηθούν την επίλυση των κρίσεων. Το βλέπουμε σήμερα στη Λιβύη όπου η επέμβαση είχε σαν άμεση επίπτωση την αποσταθεροποίηση του Μάλι και όλης της περιοχής. Επίσης, στην Ακτή του Ελεφαντοστού η γαλλική στρατιωτική επέμβαση δεν έλυσε κανένα απολύτως πρόβλημα. Το παράδειγμα του Αφγανιστάν είναι ακόμα πιο ενδεικτικό: η στρατιωτική επέμβαση απέτυχε με δραματικό τρόπο και τώρα, ύστερα από πολλά σφάλματα, αναζητείται πολιτική λύση. Είμαστε απολύτως εχθρικοί στη στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων και τη συστηματοποίηση των στρατιωτικών επεμβάσεων κάτω από την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ.

Πριν από λίγες μέρες, το Εθνικό Συμβούλιο του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλία ς αποφάσισε να μη συμμετάσχει το κόμμα στην κυβέρνηση των σοσιαλιστών. Μπορείτε να μάς εξηγήσετε αυτήν την απόφαση σας;

Η αιτία είναι ξεκάθαρη. Θεωρούμε ότι το πρόγραμμα του Φρανσουά Ολάντ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις θεμελιώδεις αιτίες της κρίσης στη Γαλλία και την Ευρώπη. Μαζί με το Αριστερό Μέτωπο καλέσαμε στην υπερψήφιση του Φρανσουά Ολάντ στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών για να ηττηθεί ο Νικολά Σαρκοζί. Όμως αυτό το κάλεσμα μας σε καμιά περίπτωση δεν σήμανε προσχώρηση στο προεδρικό πρόγραμμα του Φρανσουά Ολάντ το οποίο περιέχει εξαιρετικά περιορισμένα μέτρα για την καταπολέμηση της λιτότητας, των ανισοτήτων, της ανεργίας. Άλλωστε, φαίνεται σήμερα ότι ο Ολάντ κατά πάσα πιθανότητα θα ζητήσει από το κοινοβούλιο να επικυρώσει την ευρωπαϊκή συνθήκη για τον προϋπολογισμό, κάτι που εμείς αρνούμαστε κατηγορηματικά. Με τον ίδιο τρόπο, την ώρα που ανακοινώνεται κύμα απολύσεων στη Γαλλική βιομηχανία, η κυβέρνηση αντιδράει υποτονικά, ενώ εμείς προτείνουμε νομοθετικά μέρα εναντίον των απολύσεων.

Αναφερθήκατε στην οικονομική κρίση. Για το ΚΚΓ ποια θα μπορούσε να είναι η έξοδος από το σημερινό τέλμα, ποια θα ήταν η εναλλακτική πρόταση στη λογική της λιτότητας που κυριαρχεί σήμερα στην ΕΕ;

Το πρώτο βήμα είναι να σταματήσουμε την πολιτική της λιτότητας που αποδυναμώνει την οικονομική δραστηριότητα κι ε ισχύει την ύφεση σε όλη την Ευρώπη. Χρειαζόμαστε την ακριβώς αντίθετη πολιτική από αυτήν που ακολουθείται σήμερα. Η σημερινή πολιτική συνίσταται στην ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την επιχορήγηση των χρηματιστικών αγορών. Η πληρωμή του λογαριασμού γίνεται μέσα από την καταστροφή των δημόσιων υπηρεσιών, των θέσεων εργασίας στο βιομηχανικό τομέα, καθώς και του συστήματος κοινωνικής προστασίας. Πρέπει λοιπόν να οικοδομήσουμε ένα μοντέλο αν ανάπτυξης στην αντίθετη κατεύθυνση. Πρέπει να ξεφουσκώσουμε τελείως την κερδοσκοπία και τον χρηματιστική ανάπτυξη, να ακυρώσουμε ένα μεγάλο μέρος από το χρέος που έχει προεισπραχθεί από τις τράπεζες σε βάρος των κρατών και των άλλων, πρέπει να δοθεί καινούργιος ρόλος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να μπορέσει να χρηματοδοτήσει κατ’ ευθείαν τα κράτη και της δημόσιες επενδύσεις μέσω της πιστωτικής επέκτασης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τέλος, πρέπει όλες οι επενδύσεις να αποσκοπούν στην αύξηση του εργατικού εισοδήματος, και τη δημιουργία παραγωγικών δομών ωφέλιμων για τον πληθυσμό. Πρέπει λοιπόν να ξαναπάρουμε, τον έλεγχο του παραγόμενου πλούτου και να αφαιρέσουμε εξουσία από τις χρηματιστικές αγορές, τους μεγαλομετόχους, τους μεγάλους καπιταλιστικούς ομίλους. Αυτή είναι η ουσία της πρότασής μας. Αυτή είναι η ουσία και του πανευρωπαϊκού κειμένου υπογραφών που προωθούμε, για την δημιουργία μια ευρωπαϊκής τράπεζας με σκοπό τη χρηματοδότηση της κοινωνικής, αλληλέγγυας και οικολογικής ανάπτυξης. Πρέπει να αφαιρέσουμε από το χρηματιστικό κεφάλαιο τον έλεγχο του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή έξοδος από την κρίση χωρίς αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την ΕΕ. Ποια είναι η δική σας προσέγγιση;

Η έξοδος από το ευρώ θα οδηγούσε στην απομόνωση από το διεθνές περιβάλλον κάθε χώρας που θα την επέλεγε. Επιπλέον, θα διαμόρφωνε έναν ακόμα πιο αρνητικό οικονομικό και πολιτικό συσχετισμό για το λαό της. Εξάλλου, παρατηρούμε ότι στους κυρίαρχους ευρωπαϊκούς κύκλους υπάρχει η τάση για την έξοδο ορισμένων χωρών από το ευρώ και την εγκατάλειψη στην τύχη τους ολόκληρων λαών. Πρέπει λοιπόν να συνδυάσουμε τη ριζοσπαστική κριτική στα θεμέλια της υφιστάμενης ΕΕ με την προώθηση της ιδέας μια δημοκρατικής, κοινωνικής και οικολογικής Ευρώπης. Εκτιμάμε ότι η οικοδόμηση ευρωπαϊκών θεσμών αλληλεγγύης θα είναι χρήσιμη για την κοινωνική ανάπτυξη. Στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης πρέπει να διαμορφώσουμε ευνοϊκούς συσχετισμούς για τον κόσμο της εργασίας κι αυτό περνάει από τη δημιουργία μιας αλληλέγγυας Ευρώπης. Στη Λατινική Αμερική οι αριστερές κυβερνήσεις που αναζητούν καινούργιους δρόμους ανάπτυξης, εργάζονται πολύ για την περιφερειακή αλληλεγγύη, κάτι που πρέπει να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για μας. Η ταξική σύγκρουση στην Ευρώπη περνάει μέσα από τη σύγκρουση δύο αντιλήψεων για την Ευρώπη: της σημερινής ΕΕ που βρίσκεται στην υπηρεσία του νεοφιλελευθερισμού και αυτής που προωθούμε εμείς, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών.

Φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατραπεί σε ενιαίο κόμμα. Το Αριστερό Μέτωπο στη Γαλλία θα ακολουθήσει το παράδειγμα του;

Προς το παρόν, πιστεύουμε ότι η μορφή του μετώπου στο οποίο συσπειρώνονται κόμματα που διατηρούν την αυτονομία τους, αλλά και ανένταχτοι πολίτες, αποτελεί μια ανοιχτή δομή κι επιτρέπει την οργανωτική ανάπτυξη του Αριστερού Μετώπου. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στην οροφή της ανάπτυξη του Αριστερού Μετώπου κι εκτιμάμε ότι η διατήρηση του υφιστάμενου σχήματος αποτελεί την καλύτερη λύση. Βεβαίως, πρέπει να αντιμετωπίσουμε καινούργια προβλήματα, ιδιαίτερα τον τρόπο συμμετοχής των μεμονωμένων πολιτών που θέλουν να γίνουν μέλη του Αριστερού Μετώπου, χωρίς να είναι μέλη των κομμάτων που το αποτελούν. Αναζητούμε τον τρόπο υποδοχής αυτών των πολιτών, κάτι που δεν είναι δεδομένο και απαιτεί δημιουργικότητα για να βρεθεί.

Τη συνέντευξη πήρε ο Γιάννης Αλμπάνης στις 21/7/12

Περισσότερα

Εκλογική νίκη για τη Βασκική Πατριωτική Αριστερά


Μέσα στη γενική μαυρίλα των ισπανικών εκλογών, ξεχωρίζει η εκλογική επιτυχία της Βασκικής Πατριωτικής Αριστεράς. Ο συνασπισμός Amaiur (βασική δύναμη του είναι το παλιό Μπατασούνα) κερδίζει 7 έδρες (22% στη Χώρα των Βάσκων με 329.847) ψήφους). Στο Amauiur (http://www.amaiur.info)συμμετέχουν τα κόμματα Abertzale Left, Eusko Alkartasuna, Alternatiba και Aralar (που παλιότερα συνεργαζόταν με το Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα ). Το Amaiur γίνεται έτσι η δεύτερη πολιτική δύναμη στη Χώρα των Βάσκων, μόλις 2.000 ψήφους πίσω από το κυβερνών πλέον Λαϊκό Κόμμα.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα στη Χώρα των Βάσκων:

Λαϊκό Κόμμα 334.494 ψήφοι – 22,3% – 5 έδρες
Amaiur – 329.847 ψήφοι – 22,00% – 7 έδρεςΣοσιαλιστικό Κόμμα – 324.221 ψήφοι – 21,65% – 5 έδρες
Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα – 320.593 ψήφοι – 21,40% – 5 έδρες
Ενωμένη Αριστερά – 43.183 ψήφοι – 2,88% – καμία έδρα
GeroaBAI – 42.153 ψήφοι – 2,80% – 1 έδρα (το GeroBai είναιβασκικό εθνικιστικό κόμμα)

Συνολικά στη Χώρα των Βάσκων και τη Ναβάρα οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την αυτοδιάθεση παίρνουν 750.000 ψήφους και όσες είναι αντίθετες 650.000. Στο επίπεδο των εδρών ο αντίστοιχος συσχετισμό είναι 13-9. Με τις 7 έδρες το Amaiur μπορεί να συγκροτήσει κοινοβουλευτική ομάδα, κάτι που αποτελεί τομή για τα ισπανικά πολιτικά πράγματα.

Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί αναμφισβήτητα επιβράβευση την απόφασης της ΕΤΑ να σταματήσει την ένοπλη πάλη και να συνεχίσει τον αγώνα για την αυτοδιάθεση με άλλα μέσα. Αρχιτέκτονας αυτής της μεγάλης στροφής που οδήγησε στην εκλογική επιτυχία, είναι ο ηγέτης του Μπατασούνα Αρνάλντο Οτέγκι. Ο Οτέγκι βρίσκεται στη φυλακή από τον Οκτώβρη του 2009 για έγκλημα λόγου (“εγκωμιασμός της τρομοκρατίας”). Μέσα από το κελί κατηύθυνε την ιστορική μετεξέλιξη της Βασκικής Πατριωτικής Αριστεράς. Αναμένεται να απελευθερωθεί σε λίγους μήνες.

Γιάννης Αλμπάνης 21/11/11

Περισσότερα

Ραούλ Καρμάγκο: Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά συμμετέχει στις εκλογές για να προετοιμάσει την επόμενη μέρα

Από τη σημερινή Εποχή

Συνέντευξη με τον Ραούλ Καμάργκο, μέλος της Εθνικής Ηγεσίας της ισπανικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.

Θα μπορούσατε να μας δώσετε μια σύντομη περιγραφή της ταυτότητας της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς;

 

Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά ιδρύθηκε το 2009. Αποτελεί μετεξέλιξη μιας προηγούμενης οργάνωσης του Espacio Alternativo. Είναι παρούσα σε όλη τη χώρα κι έχει έντονη παρουσία στα κινήματα. Το τελευταίο διάστημα αυξάνουμε συνεχώς τα μέλη μας, αφού νέοι και νέες από τα κοινωνικά κινήματα και, κυρίως, το Κίνημα της 15ης Μάη (Ισπανοί Αγανακτισμένοι), επιλέγουν να ενταχθούν στην οργάνωσή μας. Για τις βουλευτικές εκλογές της 20ης Νοεμβρίου διεξάγουμε μια εκστρατεία τελείως διαφορετικής από όλων των άλλων κομμάτων της Αριστεράς: κάνουμε καταλήψεις σε τράπεζες  και στα κεντρικά γραφεία των κομμάτων της Δεξιάς, αφισοκολλούμε τα σπίτια των προέδρων των αυτόνομων περιοχών που καταστρέφουν με τις πολιτικές τους τα συστήματα υγείας και εκπαίδευσης, όπως επίσης οργανώσαμε και την παρέμβαση μέσα στο Χρηματιστήριο της Βαρκελώνης ενάντια στη δικτατορία των αγορών και σε ένδειξη αλληλεγγύης στο λαό της Ελλάδας. Βεβαίως γνωρίζουμε ότι δεν είναι δυνατόν σε αυτές τις εκλογές να εκλέξουμε κάποιον βουλευτή, αλλά πιστεύουμε ότι θα αυξήσουμε τις ψήφους που πήραμε στις ευρωεκλογές το 2009.

Από τη στιγμή που δεν υπάρχει περίπτωση να κερδίσετε εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο, ποιο είναι το νόημα της συμμετοχής σας στις εκλογές;. Γιατί δεν περιορίζεστε στην παρέμβασή σας στα κινήματα, όπου, κατά γενική ομολογία, τα πάτε πολύ καλά;

 

Για μας οι εκλογές είναι μια καλή ευκαιρία για να γίνουμε πιο γνωστοί στο ευρύ κοινό, να παρουσιάσουμε το σοσιαλιστικό αντικαπιταλιστικό μας πρόγραμμα σε πιο πολύ κόσμο, να επικοινωνήσουμε με τους εργαζόμενους που αναζητούν εναλλακτικές λύσεις, και οι οποίοι είναι πολύ περισσότεροι απ’ ό,τι συνήθως, μιας και τα παραδοσιακά κόμματα αποσυντίθενται.  Ο κόσμος ψάχνει νέα κόμματα και καινούργιες εναλλακτικές λύσεις, ιδιαίτερα μετά το Κίνημα της 15ης Μάη. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση το 70% απάντησε ότι δεν εμπιστεύεται κανένα πολιτικό κόμμα. Πιστεύουμε ότι μέσω της εκλογικής καμπάνιας θα αυξήσουμε τη δύναμή μας, τόσο σε ό,τι αφορά τον αριθμό των μελών μας, όσο και σε ό,τι αφορά την πολιτική επιρροή μας μέσα στην  Αριστερά.

Είναι προφανές ότι την Κυριακή οι Σοσιαλιστές θα υποστούν μια συντριπτική ήττα. Ωστόσο, οι ψηφοφόροι θα προτιμήσουν είτε το δεξιό Λαϊκό Κόμμα είτε την αποχή. Πώς εξηγείτε το ότι ενώ ο κόσμος εμφανίζεται δυσαρεστημένος με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης, εντούτοις, τελικά ψηφίζει ένα ακόμα πιο νεοφιλελεύθερο κόμμα απ’ ό,τι το Σοσιαλιστικό;

 

Είναι κάπως αντιφατικό, αλλά απόλυτα κατανοητό σε αυτή τη φάση. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μαζική συνείδηση ότι το πρόβλημα είναι ο νεοφιλελευθερισμός και ο καπιταλισμός. Κατά συνέπεια, εκατομμύρια άνθρωποι  θα ψηφίσουν το Λαϊκό Κόμμα γιατί πιστεύουν ότι η εκλογή του θα αποτελέσει μια αλλαγή, καθώς και ότι η μια νέα κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά το πρόβλημα της ανεργίας. Βεβαίως αυτό δεν είναι αλήθεια. Εμείς πιστεύουμε ότι με την παρέμβασή μας στις εκλογές, θα προετοιμάσουμε το έδαφος για την επόμενη μέρα. Οι άνθρωποι που δεν θα μας ψηφίσουν την Κυριακή, αλλά μάς έχουν ακούσει κατά τη διάρκεια της καμπάνιας, και θα μας δουν στη συνέχεια να επιμένουμε στο ίδιο πρόγραμμα μέσα στα κινήματα, θα καταλάβουν πιο εύκολα ότι πραγματικά υπάρχει μια αντικαπιταλιστική εναλλακτική λύση.

Όμως εκτός από το Λαϊκό Κόμμα, υπάρχει και η Ενωμένη Αριστερά. Γιατί επωφελείται εκλογικά τόσο λίγο από την κατάρρευση των Σοσιαλιστών; Επιπλέον, εσείς γιατί αποχωρήσατε από αυτήν την αριστερή συμμαχία στην οποία ανήκατε την εποχή του Espacio Alternativo;

 

Εγκαταλείψαμε την Ενωμένη Αριστερά το 2008 γιατί είχαμε την άποψη ότι πρόκειται για θεσμικό κόμμα και όχι ένα κόμμα αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό. Επιπλέον, στην Ενωμένη Αριστερά δεν υπάρχει πραγματική εσωτερική δημοκρατία γιατί τα πάντα ελέγχονται από το Κομμουνιστικό Κόμμα καθώς και από πολιτικές «οικογένειες»  που συσπειρώνονται γύρω από διάφορα επαγγελματικά στελέχη των οποίων η μόνη έγνοια είναι η εκλογή τους. Οι εσωτερικές διαμάχες στην Ενωμένη Αριστερά δεν είναι για πολιτικές διαφορές, αλλά για το ποιος θα έχει την εσωκομματική εξουσία. Αυτοί είναι και οι λόγοι για τους οποίους η Ενωμένη Αριστερά δεν αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Η Ενωμένη Αριστερά είναι μέρος του θεσμικού πολιτικού παιχνιδιού. Κάνουν βέβαια κριτική στους Σοσιαλιστές στο κοινοβούλιο και τα media τα τελευταία δύο χρόνια (γιατί στην πρώτη εκλογή του Θαπατέρο τον υποστήριξαν σε αρκετές περιφέρειες). Μην έχοντας όμως οργανωτική εμπλοκή στα κινήματα, δεν μπορούν να κερδίσουν τα εκατομμύρια ψήφους που χάνει το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Θα κερδίσουν 6-7 έδρες, αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν μια πραγματική αντικαπιταλιστική εναλλακτική λύση, τουλάχιστον με τη σημερινή ηγεσία τους.

Ας φύγουμε όμως λίγο από τις εκλογές. Πώς διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή το κοινωνικό τοπίο στην  Ισπανία;

 

Μετά τις εκλογές και τη νίκη του Λαϊκού Κόμματος, είναι βέβαιο ότι θα μπει σε εφαρμογή ένα πολύ σκληρό πρόγραμμα λιτότητας. Είναι πιθανό η αντίσταση σε αυτό το πρόγραμμα να είναι πραγματικά σθεναρή, με γενικές απεργίες, διαδηλώσεις κτλ. Πολύ πιο σθεναρή απ’ ό,τι σήμερα, δεδομένου ότι η στάση των συνδικάτων επηρεάζεται από την παραδοσιακή σχέση τους με το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Επίσης, είναι εξαιρετικά πιθανό να μπει η Ισπανία στο μηχανισμό βοήθειας της ΕΕ. Κάτι τέτοιο ανοίγει το δρόμο στο απρόβλεπτο.

Και μια τελευταία ερώτηση. Πώς βλέπετε μια ενδεχόμενη επιστροφή της Ισπανίας στην πεσέτα;

 

Στην Ισπανία δεν έχει εκτυλιχτεί κάποια συζήτηση γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Μια τέτοια προοπτική δεν είναι άμεση για μας. Οι οικονομολόγοι μας δεν πιστεύουν ότι θα ήταν θετικό να εγκαταλείψουμε το ευρώ αυτή τη στιγμή. Οι επιπτώσεις στο εργατικό εισόδημα θα ήταν καταστροφικές. Μεσοπρόθεσμα θα πρέπει να σκεφτούμε τη ρήξη με το ευρώ και τη δημιουργία ενός άλλου ευρωπαϊκού νομίσματος. Αλλά είναι δύσκολο να σκεφτούμε τώρα μια επιστροφή στην πεσέτα. Η συγκυρία εδώ δεν είναι ανάλογη με αυτήν της Ελλάδας.

 

Τη συνέντευξη πήρε ο Γιάννης Αλμπάνης

 

 

Περισσότερα

Protests against the power of big banks in Germany‏



from the list of European Social Forum

Dear friends!

Yesterday, together with Campact and Naturfreunde (Friends of Nature),
and the support of many other organisations, among them trade unions,
the German Left party and the German Green party, Attac Germany
organised further protests against the banking system. Also many people
of the occupy movement joined the protests.

In Frankfurt more than 10.000 people encircled the banking quarter, in
Berlin 8.000 people encircled the German parliament.

Here you can find two videos in English from Russia today, who made
interviews with Max Bank and Jutta Sundermann, both members of the board
of Attac Germany.:
http://www.youtube.com/watch?v=KIV57W7GEec
http://www.youtube.com/watch?v=MY_2EsfOz7g
And a report in spanish:
http://actualidad.rt.com/actualidad/internacional/issue_32334.html

Report of Iranian press.tv from the protests in Berlin:
http://www.youtube.com/watch?v=lr9p7K3Gam0
(Sad, that broadcasting stations like rusia today and press tv don't
make videos like this, when there are anti-government-protests in their
own countries)

Here some more impressions from the camps and protests in Frankfurt and
Berlin:
http://www.youtube.com/watch?v=qFqVPKwG0GQ
http://vimeo.com/32022044

Greetings,
Stephan Lidner

Περισσότερα

Με την Αντικαπιταλιστική Αριστερά της Ισπανίας

Την περασμένη Παρασκευή 11 Νοέμβρη, βρέθηκα στη Μαδρίτη μετά από πρόσκληση των συντρόφων της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς για να συμμετάσχω στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωσή τους. Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά είναι μια καινούργια οργάνωση της ισπανικής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ιδρύθηκε μόλις το 2008 όταν ο αρχικός της πυρήνας  που ονομαζόταν Espacio Alternativo, αποχώρησε από την Ενωμένη Αριστερά (πρόκειται για συμμαχία αριστερών κομμάτων με βασική συνιστώσα το ισπανικό ΚΚ). Με κορμό τους  ακτιβιστές της 4ης Διεθνούς , η Αντικαπιταλιστική Αριστερά έχει συσπειρώσει κάποιες εκατοντάδες ακτιβιστές των κινημάτων, μεταξύ των οποίων και του κινήματος 15Μ (είναι οι ισπανοί Αγανακτισμένοι). Πρόκειται για μια πολύ νεανική οργάνωση (η ηγετική ομάδα της δεν είναι παραπάνω από 35 χρονών), που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην παρέμβαση στα κινήματα.

Από τα εκλογικά αποτελέσματα της 20ης Νοεμβρίου οι σύντροφοι δεν περιμένουν πολλά. Έτσι κι αλλιώς είναι βέβαιο ότι το δεξιό Λαϊκό Κόμμα θα καταγάγει εκλογικό θρίαμβο. Ωστόσο, μέσω της εκλογικής καμπάνιας   επιδιώκουν να κάνουν γνωστή την οργάνωσή τους πιο γνωστή στο ευρύ κοινό. Από τις ωραίες στιγμές της καμπάνιας τους ήταν η παρέμβαση στο χρηματιστήριο της Βαρκελώνη την οποία μπορείτε να δείτε εδώ: http://vimeo.com/31946942 Στο πανό γράφει «Συμπαράσταση στο λαό της Ελλάδας». Για τη συγκέντρωση της Παρασκευής, στην οποία συμμετείχαν περίπου 250 άτομα, οι ισπανόφωνοι μπορούν αν διαβάσουν αναλυτικό ρεπορτάζ εδώ:  http://www.anticapitalistas.org/Cronica-del-mitin-central-de

Η γενική αίσθηση που αποκόμισα  είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια που, αν μη τι άλλο ,αποπνέει φρεσκάδα και κινηματική νιότη.

Γιάννης Αλμπάνης 13/11/11

Περισσότερα