Δημοσιεύτηκε στο News247 τον Μάιο του 2022.
Αν διάβαζε κανείς την ανακοίνωση των ουκρανικών αρχών δύσκολα θα καταλάβαινε τι ακριβώς συνέβη χτες στη Μαριούπολη. Το Κίεβο ανακοίνωσε ότι η «έληξε η μάχιμη αποστολή στη Μαριούπολη». Την ανακοίνωση αναπαρήγαγαν πολλά μεγάλα δυτικά Μέσα, ενώ άλλα προτίμησαν τον τίτλο «εκκένωση του Αζοφστάλ».
Αυτό που συνέβη βέβαια στο Αζοφστάλ, το βιομηχανικό κέντρο της Μαριούπολης, δεν ήταν παρά η κατάθεση των όπλων από τις ουκρανικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και του διαβόητου Τάγματος Αζόφ. Οι Ουκρανοί παραδόθηκαν και είναι πλέον αιχμάλωτοι πολέμου. Με την παράδοση του Αζοφστάλ πέφτει η αυλαία της μάχης της Μαριούπολης μετά από 83 ημέρες λουτρού
αίματος.
Τι σημαίνει
Σε μια εισβολή που καταφανώς δεν έχει πάει μέχρι τώρα όπως θα ήθελε ο Πούτιν, η πτώση της Μαριούπολης συνιστά την πρώτη μεγάλη νίκη για τη Ρωσία. Βεβαίως είχαν προηγηθεί οι καταλήψεις της Μελιτόπολης και της Χερσώνας, αλλά η πλήρης κατάληψη της Μαριούπολης έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί:
● Είναι η πολυπληθέστερη πόλη που έχουν καταλάβει μέχρι τώρα τα ρωσικά στρατεύματα. Για την ακρίβεια, ήταν η πολυπληθέστερη πόλη πριν τον πόλεμο, γιατί τώρα δεν μπορεί να ξέρει κανείς πόσοι κάτοικοι έχουν απομείνει -είναι βέβαιο ότι ο αριθμός των νεκρών αμάχων είναι πολύ μεγάλος.
● Η Μαριούπουλη δεσπόζει στην Αζοφική Θάλασσα, η οποία πλέον έχει γίνει ρωσική λίμνη.
● Με την κατάληψή της ενοποιείται πλήρως ο «διάδρομος» των 800 χιλιομέτρων που έχουν καταλάβει οι Ρώσοι και συνδέει το Ντονμπάς με τη Χερσώνα.
● Μπορούν πλέον να αποδεσμευτούν ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις για να ενισχύσουν άλλα μέτωπα.
● Στο επίπεδο της προπαγάνδας, το Αζοφστάλ είχε εξελιχθεί σε σύμβολο της ουκρανικής αντίστασης στη ρωσική εισβολή και όχημα πολιτικής νομιμοποίησης των εθνικιστικών ταγμάτων όπως το Άζοφ. Η πτώση του Αζοφστάλ (αν και αναμενόμενη) λογικά θα αποτελέσει πλήγμα στο ουκρανικό ηθικό.
Οι εξελίξεις
Έτσι κι αλλιώς η «ομίχλη του πολέμου» καλύπτει πάντα τα πεδία των μαχών. Ειδικά στην εποχή των social media η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση έχουν πάρει επικές διαστάσεις. Με κάθε επιφύλαξη λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι οι ρωσικές δυνάμεις σημειώνουν μια αργή πρόοδο στην περιοχή του Ντονμπάς. Την ίδια στιγμή υποχωρούν στην περιοχή του Χαρκόβου. Από τον αργό ρυθμό των ρωσικών προωθήσεων, το συνεχή εξοπλισμό της Ουκρανίας από τη Δύση, και κυρίως την πολιτική στάση όλων των εμπλεκόμενων μερών, μπορούμε με σχετική σιγουριά να εκτιμήσουμε ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει για καιρό ακόμα.
Ενσωμάτωση στη Ρωσία
Έχει δε ιδιαίτερη σημασία ότι η Ρωσία κάνει συστηματικές κινήσεις για την ενσωμάτωση στην επικράτειά της των κατειλημμένων ουκρανικών εδαφών: κατάργηση των ουκρανικών εθνικών συμβόλων με αντίσταση των αντίστοιχων ρωσικών, χρήστη της ρωσική γλώσσας στη Διοίκηση και την Εκπαίδευση, χρήση του ρουβλιού, προαναγγελίες δημοψηφισμάτων για την ένωση των κατειλημμένων εδαφών με τη Ρωσία. Δεδομένου ότι η Δύση δεν υπάρχει περίπτωση να αναγνωρίσει ρωσική κυριαρχία σε ουκρανικά εδάφη, φαίνεται ότι οδηγούμαστε σε μια κατάσταση όπου ακόμα και αν κάποια στιγμή σταματήσουν οι μεγάλης κλίμακας μάχες, δεν θα υπάρξει κάποιου είδους σταθερή ειρήνευση.
Η ένταξη στο ΝΑΤΟ
Την ίδια ώρα Σουηδία και Φινλανδία αποφάσισαν την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ ως απάντηση στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ακόμα και αν κάνουμε την παραδοχή ότι αυτή η ένταξη θα γινόταν έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή, δύσκολα θα μπορούσε να αρνηθεί κανείς ότι η εισβολή στην Ουκρανία, την επίσπευσε και την έκανε πολύ εύκολα αποδεκτή στις κοινωνίες των δύο χωρών. Δεδομένου ότι ο Πούτιν πρόβαλε ως βασικό λόγο της εισβολής την επέκταση του ΝΑΤΟ, τα πολιτικά αποτελέσματα των ρωσικών επιχειρήσεων φαίνεται να είναι αντίθετα -τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη Σουηδία και τη Φινλανδία.
Γιάννης Αλμπάνης