Δημοσιεύτηκε στο News247 τον Ιούλιο του 2022
Αύριο το πρωί με την ανακοίνωση της απόφασης στη δίκη του Δημήτρη Λιγνάδη, πέφτει η αυλαία στην πλέον εμβληματική υπόθεση του ελληνικού MeToo. Μέχρι την τελευταία στιγμή αρνητικός πρωταγωνιστής της διαδικασίας υπήρξε ο Αλέξης Κούγιας, συνήγορος του Λιγνάδη.
Μετά τη μήνυση και την αγωγή που κατέθεσε η οικογένεια του βουλευτή του ΜέΡΑ25, Κλέωνα Γρηγοριάδη, ο Κούγιας ανέκρουσε χτες πρύμναν και ζήτησε συγγνώμη για τον ψευδή ισχυρισμό ότι ο κ. Γρηγοριάδης είχε κατηγορηθεί από την πρώην σύζυγό του για αποπλάνηση της κόρης τους. Η δικαιολογία που προέβαλε ο Κούγιας ήταν ότι μπέρδεψε τον Κλέωνα Γρηγοριάδη με τον Αίαντα Μανθόπουλο, γιατί και οι δύο έχουν… αρχαιοελληνικό όνομα. Η απίστευτη αυτή δικαιολογία δείχνει είτε παντελή έλλειψη σοβαρότητας είτε απύθμενο θράσος, αφού επιχειρείται να αποσυρθεί άρον άρον μια ιταμή συκοφαντία υπό το βάρος των μηνύσεων -ειλικρινά, δεν ξέρω ποια από τις δύο εκδοχές είναι η χειρότερη.
Η απρέπεια
Το φινάλε του Κούγια ήταν «αντάξιο» της συμπεριφοράς τους καθ’ όλη της διάρκεια της διαδικασίας. Ο Κούγιας υιοθέτησε εξευτελιστικές συμπεριφορές απέναντι στους ανθρώπους που μήνυσαν τον Λιγνάδη για βιασμούς και κακοποιήσεις. Στοχοποίησε επίσης τους δημοσιογράφους που αποκάλυψαν και κάλυψαν ειδησεογραφικά την υπόθεση, προσπαθώντας να στηρίξει όπως-όπως το αφήγημα της πολιτικής συνωμοσίας -μιας συνωμοσίας που υποτίθεται ότι είχε στόχο να πλήξει την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, και την κυβέρνηση συνολικά. Τέλος, υιοθέτησε τις πιο ακραίες εκδοχές ομοφοβικού λόγου.
Η δίκη Λιγνάδη αποτελεί ένα κραυγαλέο παράδειγμα του πόσο προβληματική είναι η απονομή δικαιοσύνης για τους βιασμούς και τις κακοποιήσεις. Για μια ακόμα φορά είδαμε να «δικάζονται» οι καταγγέλλοντες και όχι ο καταγγελλόμενος, σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία ψυχικού επανατραυματισμού και ηθικής απαξίωσης. Αν γίνονται όσα απαράδεκτα είδαμε, σε μια δίκη με τόσο μεγάλη δημοσιότητα, μπορούμε να φανταστούμε τι περνάνε στις συνήθεις δίκες όσες και όσοι καταγγέλλουν βιασμούς. Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση δεν μπορεί να είναι ανεκτή πλέον.
Η απόφαση
Κανονικά οι δικαστικές αποφάσεις (πρέπει να) λαμβάνονται με νηφαλιότητα και αμεροληψία, με βάση το νόμο και τα πραγματικά γεγονότα. Κανονικά οι δικαστικές αποφάσεις δεν (πρέπει να) λαμβάνουν υπόψη αν ο κατηγορούμενος ανήκει στην ελίτ και οι κατήγοροι είναι άσημοι. Ούτε (πρέπει να) έχει σημασία γαι το δικαστήριο αν ο κατηγορούμενος κάνει παρέα με υπουργούς και καναλάρχες. Αυτό που (πρέπει να) έχει σημασία είναι οι επιταγές του δικαίου και όχι οι σκοπιμότητες της εξουσίας. Και αυτό είναι που περιμένουμε από την αυριανή δικαστική απόφαση.
Γιάννης Αλμπάνης