Δημοσιεύτηκε στην Εποχή των Βιβλίων τον Μάρτη του 2023.

«Το 1517, ο πατήρ Μπαρτολομέ ντε λας Κάσας λυπήθηκε πολύ τους ινδιάνους που αφανίζονταν στην πολυδαίδαλη κόλαση των χρυσωρυχείων των Αντιλλών, και πρότεινε στον αυτοκράτορα Κάρολο Κουίντο την εισαγωγή νέγρων, ώστε ν” αφανιστούν αυτοί στην πολυδαίδαλη κόλαση των χρυσωρυχείων των Αντιλλών».

Σ” αυτή την περίεργη φιλάνθρωπη αναπλήρωση οφείλουμε άπειρα γεγονότα…»[1]

Η καταπληκτική «Παγκόσμια Ιστορίας της Ατιμίας» ξεκινάει με την ιστορία του «Στυγερού Λυτρωτή Λάζαρους Μορέλ». Και η ιστορία του ελεεινού Μορέλ που βοηθούσε τους μαύρους σκλάβους του Μισισιπή να αποδράσουν, μόνο και μόνο για να τους πουλήσει σε άλλον γαιοκτήμονα, ξεκινάει με την «περίεργη φιλάνθρωπη αναπλήρωση» που είχε προτείνει κάποτε ο Μπαρτολομέ ντε λας Κάσας. Δεν είμαι σίγουρος αν ο Μπόρχες αποδίδει εμμέσως στον ντε λας Κάσας αυτό το «στυγερός λυτρωτής» που γράφει για τον Μορέλ. Το σίγουρο είναι ότι ειρωνεύεται μια κατά τα φαινόμενα επιλεκτική ανθρωπιστική ευαισθησία. Γενικά ο Μπόρχες δεν ενθουσιαζόταν με τους διαμαρτυρόμενους για την αδικία του κόσμου.

(περισσότερα…)

Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στην Επόχή των Βιβλίων τον  Μάιο του 2022

Αποφάσισα να απομακρυνθώ από τη μεγάλη διαδήλωση ενάντια στα μέτρα του μπαμπά Μητσοτάκη, βγήκα στην Αθηνάς και μετά άρχισα να κατεβαίνω την Ευριπίδου. Περπατώντας δίπλα από τους ανθρώπους που έκαναν κανονικά τις δουλειές τους, ενώ στον παραπάνω δρόμο ήταν δεκάδες χιλιάδες οι συγκεντρωμένοι, αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να ζήσω όπως αυτοί. Πώς θα ήταν η ζωή μου χωρίς διαδηλώσεις, χωρίς πολιτική; Όταν πια έσβησε η βοή της διαδήλωσης, σταμάτησα και γύρισα πίσω για να συναντηθώ ξανά με το πλήθος, συνειδητοποιώντας ότι δεν θα μπορούσα να ζήσω μακριά από το νόημα της διαδήλωσης. Έκτοτε, δεν με απασχόλησε ξανά το ερώτημα.

(περισσότερα…)

Περισσότερα