Δημοσιεύτηκε στην Εποχή των Βιβλίων τον Νοέμβριο του 2022.
«Έτσι άπλωνε η έρημος ανάμεσά μας. Περπατούσαμε και δε βλέπαμε τα ίδια, μιλούσαμε κι εννοούσε ο καθένας τα δικά του.»[1]
Υπάρχει το βιβλίο ως περιεχόμενο, ως άυλο πνευματικό δημιούργημα∙ λέξεις που φτιάχνουν νοήματα. Υπάρχει όμως και το βιβλίο ως μορφή, ως υλικό αντικείμενο ∙ τυπωμένο χαρτί με εξώφυλλο. Πολλές φορές το βιβλίο ως υλική μορφή, ένα συγκεκριμένο βιβλίο, αποκτάει ένα δεύτερο άυλο περιεχόμενο, παράλληλο με το περιεχόμενο που έχει πλάσει ο συγγραφέας∙ είναι ένα περιεχόμενο που διαμορφώνεται από τις εγγραφές των βιωμάτων, των σκέψεων και των συναισθημάτων των ανθρώπων που το πήραν στα χέρια τους και στη συνέχεια το τοποθέτησαν στη βιβλιοθήκη τους. Με έναν τρόπο που πολύ δύσκολα μπορεί να κατανοήσει κάποιος τρίτος, το βιβλίο, το συγκεκριμένο βιβλίο, μετατρέπεται σε μαγικό παλίμψηστο που αποτυπώνει την πορεία του βίου τους∙ για τους κατόχους του αυτό το μαγικό παλίμψηστο λειτουργεί ως μνημονικό απείκασμα όσων έχουν οριστικά χαθεί, αλλά είναι πάντα εδώ.
Πρόσφατα σχόλια