Αθήνα

Το στεγαστικό πρόβλημα και η πρόταση Τσίπρα

Δημοσιεύτηκε στο News247 τον Μάιο του 2022.

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και ο Αλέξης Τσίπρας έκαναν σημαντικές παρεμβάσεις για το ζήτημα της στέγης, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις νέες και τους νέους.

Από το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ο πρωθυπουργός προανήγγειλε τη δημιουργία μιας κυβερνητικής δομής αφιερωμένης στη στέγη. Ο Αλέξης Τσίπρας, από την άλλη πλευρά, με άρθρο του στο NEWS 24/7 κατέθεσε μια ολοκληρωμένη πρόταση για το ζήτημα.

Το πρόβλημα

Οι παρεμβάσεις Μητσοτάκη και Τσίπρα εντάσσονται σε έναν εντεινόμενο δημόσιο διάλογο για τη στέγη. Αποτελούν δε εκφράσεις της μεγάλης αλλαγής που έχει συντελεστεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Στην Ελλάδα της ιδιοκατοίκησης και της μαζικής μικροϊδιοκτησίας κατοικίας, υπάρχει έντονο στεγαστικό πρόβλημα.

Ήδη από τον περασμένο Ιανουάριο ο Άλκης Καφετζής, συντονιστής του project Στέγασης του Ινστιτούτου Eteron, επεσήμανε: «Ποιοι είναι αυτοί και αυτές που βρίσκονται, ως προς το ζήτημα της στέγασης, στο κάτω διάζωμα της ανισότητας και δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν την πρόσβασή τους σε μια επαρκή στέγη; Είναι εκείνες και εκείνοι των οποίων η οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία πέρασε και συνεχίζει να περνάει από τις συμπληγάδες της οικονομικής κρίσης. Οι άνθρωποι που δεν έχουν διασφαλισμένη σταθερή εργασία και επαρκές εισόδημα.

Όσων η οικογένεια έχει χάσει μεγάλο κομμάτι της περιουσίας της και ως εκ τούτου αδυνατεί να υποστηρίξει ουσιωδώς τα νεότερα μέλη της στη στεγαστική τους πορεία. Εκείνοι και εκείνες για τους οποίους το κόστος στέγασης είναι ιδιαίτερα δυσβάσταχτο και κάθε αύξησή του αποτελεί σημαντικό κίνδυνο περαιτέρω φτωχοποίησής τους. Οι άνθρωποι ηλικίας 25-40+, η στεγαστική πορεία των οποίων φαίνεται να παρεκκλίνει σημαντικά από εκείνες που ακολούθησαν οι προηγούμενες γενιές».

Το άρθρο Τσίπρα

Το άρθρο του Αλέξη Τσίπρα συνιστά μια επεξεργασμένη προγραμματική πρόταση την οποία οφείλει κανείς να διαβάσει προσεκτικά και να της ασκήσει κριτική με επιχειρήματα. Βρίσκεται, δηλαδή, στους αντίποδες της «αντιπολίτευσης του Twitter». Της αντιπολίτευσης της εύκολης πολεμικής που υποτιμά την προγραμματική πρόταση, της αντιπολίτευσης που ενδεχομένως κινητοποιεί τους ένθερμους θιασώτες του κόμματος, αλλά δεν λέει και πολλά πράγματα στους πολίτες που αντιμετωπίζουν με κριτικό μάτι ή και με δυσπιστία τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τα κόμματα στο σύνολό τους.

Σε ό,τι αφορά αυτό καθαυτό το περιεχόμενό τους, νομίζω ότι οι προτάσεις Τσίπρα κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τις προτάσεις αυτές σε τρεις άξονες:

  • 1. Περιορισμός του Airbnb (2-3 ακίνητα/ιδιοκτήτη και διαχειριστή, εφαρμογή μικτής μίσθωσης στις τουριστικές περιοχές 8-9 μήνες ως κατοικία και 3 ή 4 μήνες ως Airbnb).
  • 2. Δημιουργία αποθέματος Προσιτής Οικονομικά Στέγης μέσα από την αξιοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου και των ιδιωτών που μένουν κλειστά.
  • 3. Επιδότηση ενοικίου για τις νέες και τους νέους, από 140€ το μήνα το 1ο άτομο έως 350€ το μήνα για ζευγάρι με 2 παιδιά. Το μέτρο αφορά εισοδήματα από 10.000€ το άτομο μέχρι 25.000€ για ζευγάρι με 2 παιδιά.

Τα ερωτήματα

Από την πρόταση του κ. Τσίπρα γεννιούνται και 3 ερωτήματα. Συγκεκριμένα:

  • 1. Ποιο είναι ακριβώς το κόστος της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ; Η κοστολόγηση πρέπει να συνοδεύει τις προτάσεις που κατατίθενται στο δημόσιο διάλογο, όχι μόνο για να αποδεικνύεται η αξιοπιστία τους, αλλά για να μπορούν οι ίδιοι οι πολίτες να κρίνουν και προκρίνουν τις προτεραιότητες της πολιτικής.
  • 2. Θα μπορέσουν η επιδότηση και το άνοιγμα των κλειστών σπιτιών να σταματήσουν την κούρσα των ενοικίων ή θα χρειαστεί η επιβολή πλαφόν στα ενοίκια για να σταματήσει η κερδοσκοπία;
  • 3. Με δεδομένα τα εισοδηματικά κριτήρια που τίθενται, η επιδότηση των ενοικίων περιορίζεται στη βάση της εισοδηματικής κλίμακας. Ωστόσο, το στεγαστικό πρόβλημα δεν περιορίζεται σε αυτήν την κατηγορία πολιτών. Δεν πρέπει λοιπόν να βρεθεί ο τρόπος για να επεκταθεί η στήριξη των νέων ανθρώπων, έστω και σε δεύτερο χρόνο;

Το πρόβλημα και η λύση

Λέγεται ότι το πρώτο βήμα για την επίλυση ενός προβλήματος είναι η αναγνώριση ότι αυτό το πρόβλημα όντως υπάρχει. Είναι σημαντικό ότι ο πολιτικός κόσμος αναγνωρίζει πλέον ότι υπάρχει σοβαρό στεγαστικό πρόβλημα για τη νέα γενιά. Δεν αρκεί όμως. Τώρα είναι η ώρα να γίνει το επόμενο και ακόμα πιο σημαντικό βήμα: να δοθεί η λύση που είναι αναγκαία.

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Shares