Δημοσιεύτηκε στο News 247 τον Σεπτέμβριο του 2ο23.
Στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν με εξέπληξε η μεγάλη συμμετοχή. Τις τελευταίες μέρες και μετά την υποψηφιότητα Κασσελάκη, φαινόταν το αυξημένο ενδιαφέρον για τη διαδικασία. Ωστόσο, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι 140.000 που ψήφισαν, είναι πολλοί για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επουδενί σηματοδοτούν αξιοσημείωτο κοινωνικό ρεύμα. Στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ είχαν ψηφίσει 270.000 στον πρώτο γύρο και 207.000 στον δεύτερο. Ο Ανδρουλάκης είχε πάρει 140.000 μόνος του για να εκλεγεί.
Ο Κασσελάκης
Δεν με εξέπληξε επίσης το ποσοστό του Κασσελάκη. Προφανώς, πριν ένα μήνα δεν υπήρχε κανείς στην Ελλάδα που θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένας άνθρωπος τελείως έξω από την πολιτική κι ερχόμενος από το πουθενά, θα έφτανε ένα βήμα πριν πάρει την ηγεσία ενός (σχετικά) μεγάλου κόμματος, το οποίο μάλιστα τοποθετείται στον προοδευτικό χώρο. Ωστόσο, τις τελευταίες μέρες φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού το ρεύμα Κασσελάκη και η δυναμική του καταγραφόταν στις δημοσκοπήσεις. Μάλιστα την ημέρα των εκλογών δεν ήταν λίγα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που προέβλεπαν (ή φοβούνταν) επικράτηση Κασσελάκη από τον πρώτο γύρο.
Η επικοινωνία
Στις συζητήσεις σχετικά με τον Κασσελάκη κυριαρχεί η έννοια της επικοινωνίας. Η συνήθης εξήγηση της επιτυχίας του είναι ότι έκανε μια εξαιρετική καμπάνια στο διαδίκτυο. Όντως ο Κασσελάκης έκανε μια καλή επαγγελματική καμπάνια από την οποία όμως δεν έλειψαν τα λάθη. Αν τη συγκρίνεις με τις καμπάνιες των συνυποψηφίων του ήταν κατά πολύ καλύτερη. Αν όμως η σύγκριση γίνει με τις καμπάνιες του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο Κασσελάκης χάνει κατά κράτος.
Πρέπει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ να πληροί τις προδιαγραφές της «αριστείας», έτσι όπως τις έχει θέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δηλαδή να είναι πετυχημένος στην αγορά.
Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να απομακρυνθεί τελείως από αυτό που ιστορικά είναι ο ιδεολογικός πυρήνας της Αριστεράς, δηλαδή η αναδιανομή του κοινωνικού εισοδήματος μέσω της φορολόγησης του πλούτου.
Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει έναν καταγγελτικό λόγο υψηλών τόνων και χαμηλής τεκμηρίωσης, του οποίου κατεξοχήν εκπρόσωπος είναι ο Παύλος Πολάκης.
Ο Κασσελάκης διατύπωσε με απλότητα και σαφήνεια αυτήν την πολιτική πρόταση και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ (ή τέλος πάντων όσοι συμμετείχαν στην εκλογή) την αποδέχτηκαν. Άλλωστε η πρόταση Κασσελάκη είναι απολύτως συμβατή με το πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου, έτσι όπως το έχουν διαμορφώσει τα κυρίαρχα Media.
Οι άλλοι
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, για μένα η πιο μεγάλη έκπληξη ήταν η αντισυσπείρωση που έγινε απέναντι στο ρεύμα Κασσελάκη. Το άθροισμα των ψήφων Αχτσιόγλου και Τσακαλώτου είναι 66.448, λίγο παραπάνω από το σκορ Κασσελάκη. Όποιος ξέρει τις οργανωτικές δυνατότητες των δύο υποψηφίων, αντιλαμβάνεται ότι αυτό το νούμερο είναι πολλαπλάσιο της εμβέλειας των μηχανισμών τους. Εκτυλίχτηκε δε κόντρα στο κλίμα των ημερών.
Κατά τα φαινόμενα, πρόκειται για την έκφραση ενός ισχυρού ρεύματος μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, η ύπαρξη του οποίου διαψεύδει όσους (μεταξύ των οποίων και ο γράφων) έκαναν το προηγούμενο διάστημα την εξίσωση ΣΥΡΙΖΑ=Πολάκης. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θέλησαν να στείλουν το μήνυμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι και κάτι άλλο, θα δώσουν τη μάχη του δεύτερου γύρου με το ψηφοδέλτιο της Έφης Αχτσιόγλου, ευελπιστώντας ότι θα κάνουν τη μεγάλη ανατροπή. Σε κάθε περίπτωση, καταγράφονται ως μια ισχυρή διακριτή δύναμη στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Γιάννης Αλμπάνης