Ο Χάνι Ριόντ είναι στέλεχος των Επαναστατών Σοσιαλιστών και του Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος της Αιγύπτου. Η συνέντευξη μαζί του πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο στις 23/1/2012.
Γιάννης Αλμπάνης
Ένα χρόνο μετά την επανάσταση, τι άλλαξε και τι παραμένει το ίδιο στην αιγυπτιακή κοινωνία;
Από την επανάσταση έχουμε κερδίσει πέντε βασικές κατακτήσεις. Πρώτον, διώχτηκε ο Μουμπάρακ. Δεύτερον, αποτράπηκε η προοπτική διαδοχής του από το γιο του. Τρίτον, διαλύθηκε το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μουμπάρακ. Τέταρτον, δημιουργήθηκε μια σειρά από ανεξάρτητα εργατικά συνδικάτα. Πέμπτον και κυριότερο, γκρεμίστηκε το τείχος του τρόμου στις συνειδήσεις των Αιγυπτίων. Έχει γίνει πλέον πολύ πιο εύκολο να κινητοποιείς τους ανθρώπους για να κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις ή σιτ-ιν ενάντια στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Αυτή τη στιγμή έχουμε πραγματικά καλές πιθανότητες για να αλλάξουμε τα πράγματα. Πριν την επανάσταση, ο κόσμος έδειξε υπομονή με τον Μουμπάρακ για τριάντα χρόνια. Τώρα, μέσα σε ένα χρόνο εξαντλήθηκε η υπομονή του με το SCAF (ΣτΣ το κυβερνών Ανώτατο Συμβούλιο Ενόπλων Δυνάμεων) και τού ζητάει να φύγει από την εξουσία.
Τι πιστεύετε για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία κέρδισε τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές; Εκτιμάτε ότι η ισλαμική πλειοψηφία στο κοινοβούλιο θα ασκήσει πίεση στους στρατιωτικούς για την άμεση μεταβίβαση της εξουσίας ή θα αναζητήσει κάποιο συμβιβασμό μαζί τους;
Πιστεύουμε ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα αποτελεί εχθρό για την επανάσταση. Σε όλη τους την ιστορία, τόσο η Αδελφότητα όσοι και τα άλλα ισλαμικά κινήματα υπήρξαν εχθρικά στις λαϊκές επαναστάσεις σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Στην Αίγυπτο ο Σαντάντ στη δεκαετία του ’70 χρησιμοποίησε την Αδελφότητα ενάντια στην Αριστερά, ιδιαίτερα στα πανεπιστήμια. Αυτή τη στιγμή είναι ξεκάθαρο ότι η ισλαμική πλειοψηφία του κοινοβουλίου θα σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση. Εκτιμάμε ότι το SCAF θα δεχτεί να μεταβιβάσει την διακυβέρνηση, αλλά «κατά ασφαλή τρόπο». Ασφαλή για το ίδιο βέβαια. Αυτή η μεταβίβαση της διακυβέρνησης θα πρέπει να γίνει ως τον Ιούνιο, γιατί σε άλλη περίπτωση το SCAF θα αντιμετωπίσει τη λαϊκή έκρηξη.
Οι ΗΠΑ θα αποδέχονταν μια ισλαμική κυβέρνηση στην Αίγυπτο;
Γιατί όχι; Οι ΗΠΑ δεν έχουν αντίρρηση με οποιοδήποτε καθεστώς στην Αίγυπτο, στο βαθμό που εκπληρώνει δύο προϋποθέσεις: Πρώτον, τη συνέχιση της ίδιας οικονομικής πολιτικής με το καθεστώς Μουμπάρακ. Δεύτερον, τη διαφύλαξη της ασφάλειας του Ισραήλ. Δεν έχει καμία σημασία αν αυτή η κυβέρνηση είναι ισλαμική ή φιλελεύθερη ή οτιδήποτε άλλο. Στο βαθμό που εκπληρώνει αυτές τις προϋποθέσεις, η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα είναι ευπρόσδεκτη από τις ΗΠΑ. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα θα επιχειρήσει λοιπόν μια περιορισμένη εφαρμογή των αιτημάτων της επανάστασης για να μπορέσει να γίνει αποδεκτή.
Οι Επαναστάτες Σοσιαλιστές και το Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα δεν συμμετείχαν στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Μπορείτε να εξηγήσετε αυτήν την επιλογή;
Δεν συμμετείχαμε στις εκλογές γιατί: Πρώτον, θα ήταν υποχώρηση να αποδεχτούμε το συγκεκριμένο εκλογικό νόμο και τους όρους που έθεσε το SCAF. Δεύτερον, γιατί η συμμετοχή στις εκλογές μεταφέρει το κέντρο βάρους της επανάστασης από τους δρόμους στο κοινοβούλιο. Μια τέτοια μεταφορά του κέντρου βάρους είναι αρνητική για τα αιτήματα της επανάστασης, δεδομένου ότι αυτά δεν έχουν ικανοποιηθεί ακόμα. Από την αρχή, υιοθετήσαμε την καθαρή θέση ότι ο ορθός δρόμος για να έρθει η δημοκρατία στην Αίγυπτο περνάει από τρία διαδοχικά στάδια. Το πρώτο θα ήταν η θέσπιση νέου εκλογικού νόμου, το δεύτερο οι προεδρικές εκλογές και το τρίτο βήμα θα ήταν οι βουλευτικές εκλογές. Με τη διαδικασία που επέλεξε το SCAF ευνοήθηκαν τα παλιά κόμματα και οι άνθρωποι του Μουμπάρακ.
Επομένως επιμένετε στην Ταχρίρ…
Ακριβώς.