Δημοσιεύτηκε στο News247 τον Ιούλιο του 20023.
Σε ένα ταξί προχτες το βράδυ, ακούγοντας τις ειδήσεις για την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, ο οδηγός εκτίμησε ότι “δεν πρόκειται να κρατήσουν το μαγαζί χωρίς τον Τσίπρα”. Τη φράση την έχουμε ακούσει και την έχουμε διαβάσει σε διάφορες μορφές αυτές τις μέρες, τόσο από αντιπάλους όσο και φανατικούς οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε ότι δεν μπορεί να διανοηθεί τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς αυτόν.
Η ταύτιση
Οι εκτιμήσεις σχετικά με το αβέβαιο μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ θα ηχούσαν παράξενες για ένα κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το οποίο μάλιστα κυβέρνησε τη χώρα για 4,5 χρόνια. Ωστόσο, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνονται τελείως αβάσιμες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ιδρύθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα. Αρχικά επικεφαλής υπήρξαν οι Νίκος Κωνσταντόπουλος και Αλέκος Αλαβάνος, ως πρόεδροι του Συνασπισμού, της μεγαλύτερης συνιστώσας τότε του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας είναι όμως ταυτισμένος με την ιλιγγιώδη άνοδο του κόμματος. Άλλωστε αυτός έδωσε το σύνθημα για την “κυβέρνηση της Αριστεράς” το 2012, το οποίο αποτέλεσε το εφαλτήριο για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα διαμαρτυρίας σε κόμμα εξουσίας. Στην τρικυμιώδη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στο κέντρο του πολιτικού βίου, τα συλλογικά όργανα του κόμματος ατόνισαν και ο πρόεδρος ισχυροποιήθηκε. Αναμφισβήτητα ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελίχθηκε σε αρχηγικό κόμμα, αλλά πρέπει να παρατηρήσουμε ότι εν αντιθέσει με τη ΝΔ έχει ακόμα πραγματικά κομματικά όργανα.
Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι μέσα στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ αναπτύχθηκε μια εντυπωσιακή αγάπη για το πρόσωπο του κ. Τσίπρα, η οποία θυμίζει αντίστοιχα φαινόμενα στη Λατινική Αμερική. Ακόμα και στην πολύ δύσκολο καμπάνια για τις εκλογές της 25ης Ιούνη, ο Αλέξης Τσίπρας αποθεωνόταν στις συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ σαν να μην είχε χάσει με 20 μονάδες στις 21 Μάη. Επομένως, εύλογα είναι δύσκολο για πολύ κόσμο να φανταστεί έναν ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Τσίπρα.
Η δήλωση
Ωστόσο, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας φάνηκε να πιστεύει ότι “το μαγαζί θα κρατηθεί” μετά από αυτόν. Η δήλωση αποχώρησής του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο μια πράξη πολιτικής νηφαλιότητας και προσωπικής αξιοπρέπειας, Αποτελεί επίσης έκφραση εμπιστοσύνης στο δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ. Υπενθυμίζω τη συγκεκριμένη αναφορά στη δήλωσή του: “Κι εγώ κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει. Έχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματός μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς”.
Προφανώς, με τη δήλωση της αποχώρησής του ο κ. Τσίπρας θέλει να κάνει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Επιδιώκει δηλαδή να αναγκάσει το “νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ” να αναλάβει την ηγετική ευθύνη για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει ένα καλύτερο αύριο. Στην πραγματικότητα, η αποχώρηση μοιάζει να είναι το τελευταίο πολιτικό παίγνιο του κ. Τσίπρα. Ένα παίγνιο του οποίου η νικηφόρα έκβαση θα σημάνει την πολιτική επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ και κατά συνέπεια θα ενισχύσει την υστεροφημία του ίδιου του απερχόμενου προέδρου του.
Το στοίχημα
Η αλήθεια είναι ότι το αν “θα κρατηθεί το μαγαζί” συνιστά ένα πολιτικό στοίχημα, στο οποίο δεν υπάρχει σίγουρο ποντάρισμα. Το αν θα βγει, εξαρτάται από το αν το “νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ”, έχει το ψυχικό σθένος να αναλάβει την ηγετική ευθύνη, καθώς και την πολιτική ικανότητα για να τη φέρει σε πέρας με αποτελεσματικότητα. Εξαρτάται επίσης από το αν η διαδικασία διαδοχής στον ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει σε σχετικά ήπιο κλίμα ή οι συριζαίο θα αλληλοβρίζονται στο Facebook, κάτι το οποίο κατά τους φαινόμενο αρέσει στους ίδιους, αλλά απωθεί τους μη οργανωμένους προοδευτικούς πολίτες -για την ακρίβεια τους σοκάρει.
Εννοείται ότι στο τέλος της ημέρας το “νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ” θα κληθεί να αποδείξει ότι μπορεί να συγκροτήσει μια αξιόπιστη πρόταση εξουσίας απέναντι σε αυτήν της Δεξιάς. Αλλά η αναμέτρηση με τον κ. Μητσοτάκη προϋποθέτει ότι σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει νέα ηγεσία και θα παραμείνει ενιαίος.
Σε κάθε περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας το έκανε το καθήκον του. Τώρα είναι η σειρά των άλλων.
Γιάννης Αλμπάνης