Δημοσιύτηκε στην Εποχή τον Απρίλιο του 2022.

Το 3^ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (ή το 1^ο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αν το δούμε από άλλη σκοπιά) προκάλεσε το ζωηρό ενδιαφέρον χιλιάδων μελών και φίλων του κόμματος. Ωστόσο, οι εργασίες του συνεδρίου μάλλον δεν απασχόλησαν ιδιαίτερα το ευρύ κοινό. Προφανώς αυτή η «αδιαφορία» απορρέει από το γεγονός ότι η το βασικό αντικείμενο της συζήτησης ήταν ο τρόπος εκλογής του προέδρου και της ΚΕ, δηλαδή ένα ζήτημα που δεν γίνεται κατανοητό από όσες-και όσους δεν έχουν εξοικείωση με τα κομματικά πράγματα. Ωστόσο, το ότι το συνέδριο ενός κόμματος εξουσίας δεν γίνεται θέμα για την κοινωνία, αποτελεί σαφή ένδειξης της οξείας κρίσης του κομματικού φαινομένου.

(περισσότερα…)

Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στο News247 τον Απρίλιο του 2022

1. Το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ άργησε δύο χρόνια. Τα κόμματα εξουσίας μετά από εκλογικές ήττες, συνήθως φροντίζουν να κάνουν τα συνέδριά του λίγους μήνες μετά τις κάλπες. Ο λόγος είναι απλός: τα κομματικά συνέδρια μετά τις εκλογικές ήττες συνιστούν τελετουργίες κάθαρσης. Μέσα από μια διαδικασία αυτοκριτικής και αλλαγής προσώπων, σηματοδοτείται η νέα αρχή του κόμματος. Το ότι γίνονται σε σύντομο διάστημα μετά τις εκλογές, αποσκοπεί στο να περιοριστεί η αναπόφευκτη περίοδος εσωστρέφειας και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών που ακολουθεί μια ήττα.Ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να μην κάνει γρήγορα συνέδριο, αλλά να προχωρήσει σε μια εκστρατεία εγγραφής μελών. Στη συνέχεια ήρθε η πανδημία, με αποτέλεσμα η περίοδος εσωστρέφειας και αβεβαιότητας να επιμηκυνθεί υπερβολικά, κάτι που έβλαψε σοβαρά τον ΣΥΡΙΖΑ -σε συνδυασμό βέβαια με τη βλακώδη συνήθεια να δημοσιοποιούνται όλες οι εσωτερικές διεργασίες, και μάλιστα με όρους πολεμικής
2. (περισσότερα…)

Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στο Δελτίο Θυέλλης τον Απρίλιο του 2022

Τις πιο πολλές φορές κάθε στιγμή που χαρακτηρίζουμε «ιστορική», με την πάροδο του χρόνου αποδεικνύεται λιγότερο σημαντική. Είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθείς την πραγματική βαρύτητα των γεγονότων τη στιγμή που αυτά εκτυλίσσονται. Νομίζω όμως ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία συνιστά την εξαίρεση στον κανόνα.

Στις 24 Φεβρουαρίου, όταν οι ρωσικές δυνάμεις άρχισαν να επιχειρούν στο ουκρανικό έδαφος, ο κόσμος μας άλλαξε. Άλλαξε πολύ και άλλαξε προς το χειρότερο, το πολύ χειρότερο. Η κίνηση του Πούτιν κατά τα φαινόμενα είναι «ιστορική». Εν προκειμένω, ισχύει αυτό που είχε γράψει κάποτε η  Μάρω Δούκα, ότι πρέπει να σε φυλάει ο Θεός να μη βρεθείς εκεί που γράφεται η ιστορία. Η «ιστορία» γράφεται με αίμα. Με το αίμα των ανθρώπων των οποίων τα ονόματα συνήθως δεν αναφέρονται στα βιβλία της.

(περισσότερα…)

Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στο Το Κόκκινο και το Μαύρο τον Φεβρουάριο του 2022

Η ραγδαία αύξηση των τιμών, ιδιαίτερα στην ενέργεια και τα τρόφιμα, μειώνει την αγοραστική δύναμη τόσο των αδύναμων οικονομικά όσο και της μεσαίας τάξης.  Σε πρόσφατη έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ τον Δεκέμβριο (δηλαδή πριν την κορύφωση του κύματος ανατιμήσεων), η πτώση της αγοραστικής δύναμης υπολογιζόταν ως εξής:

• -10,4% για όσους-ες παίρνουν τον κατώτατο μισθό,
• -13,7% για όσους παίρνουν τη μέση αμοιβή των ημιαπασχολούμενων,
• -6,9% για όσους έχουν το μέσο εισόδημα.

(περισσότερα…)

Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στο Το Κόκκινο και το Μαύρο τον Φεβρουάριο του 20021

Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη η χειρότερη που έχουμε δει στα μεταπολιτευτικά χρονικά; Η απάντηση δεν είναι εύκολη γιατί οι όποιες συγκρίσεις μπαίνουν στην προκρούστειο κλίνη της μνήμης, η οποία λειτουργεί πάντοτε επιλεκτικά. Έχω, όμως, την αίσθηση ότι ενδεχομένως η απάντηση να μην έχει τελικά και τόσο σημασία. Γιατί (πρέπει να) μας αρκεί ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι μια αφόρητη νεοφιλελεύθερη αυταρχική κυβέρνηση που υπηρετεί τα συμφέροντα των πλουσίων σε βάρος των φτωχών. Μια κυβέρνηση που διεξάγει πόλεμο εναντίον των προσφύγων και μετέρχεται μεθόδους ασφυκτικού ελέγχου της Ενημέρωσης που θυμίζουν καθεστώς Όρμπαν.

Είναι η χειρότερη; Δεν ξέρω. Μου αρκεί ότι είναι πάρα πολύ κακή κυβέρνηση της οποίας η πτώση θα είναι προς όφελος της κοινωνικής πλειονότητας.

(περισσότερα…)

Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στο Το Κόκκινο και το Μαύρο τον Φεβρουάριο του 2022.

Η πολιτική αντιπαράθεση για τις δημοσκοπήσεις όχι μόνο δεν σταματάει, αλλά οξύνεται. Το μεγάλο φιάσκο των δημοσκοπικών εταιριών, που στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ δεν κατάφεραν να προβλέψουν όχι μόνο τη θριαμβευτική νίκη Ανδρουλάκη, αλλά ούτε καν το ζευγάρι του δεύτερου γύρου, αποτέλεσε βαρύτατο πλήγμα στην (ήδη εξαιρετικά συρρικνωμένη) αξιοπιστία του. Οι εταιρίες δεν θεώρησαν σκόπιμο να δώσουν σοβαρές εξηγήσεις για την παταγώδη αποτυχία τους.

(περισσότερα…)

Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στην Εποχή.

Από την Πέμπτη το βράδυ το νομοσχέδιο Χρυσοχοΐδη που επιβάλλει δρακόντειους περιορισμούς στο δικαίωμα στη διαδήλωση, είναι νόμος του κράτους. Όπως του… «άρμοζε», το νομοσχέδιο ψηφίστηκε εν μέσω δακρυγόνων, επιθέσεων των ΜΑΤ και συλλήψεων στο σωρό. Όλα δείχνουν ότι πλέον μπαίνουμε σε μια περίοδο όπου οι οργανώσεις του κινήματος θα υπερασπιστούν έμπρακτα το δικαίωμα στη διαδήλωση δια της πολιτικής ανυπακοής στο νέο νόμο.

(περισσότερα…)

Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στο Red Notebook στις 5/1/2017

1. Η εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το 1974 αποτέλεσε μια κορυφαία πράξη βαρβαρότητας. Προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, οδήγησε στην προσφυγιά ακόμα περισσότερους, κατέστρεψε τη χώρα, εγκατέστησε ένα στρατό κατοχής και παραβίασε κάθε έννοια δικαίου. Δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον για την Κύπρο όσο παραμένει εκεί ο Αττίλας.

2. Ωστόσο, το Κυπριακό δεν έχει αφετηρία έναρξης το 1974. Ήδη από το 1964, όταν ξέσπασαν οι λεγόμενες «διακοινοτικές ταραχές», η τουρκοκυπριακή κοινότητα είχε εγκλωβιστεί σε περικυκλωμένους θύλακες και υφίστατο συστηματικά βία και διακρίσεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Οι απαρχές της αντιπαράθεσης Ελληνοκυπρίων-Τουρκοκυπρίων βρίσκονται ακόμα πιο παλιά, στα χρόνια της αγγλικής κατοχής. Κατά συνέπεια, το Κυπριακό δεν είναι μόνο ζήτημα κατοχής και παραβίασης της διεθνούς νομιμότητας, αλλά και ζήτημα εθνοτικής σύγκρουσης.

(περισσότερα…)

Περισσότερα